Lato to pora kwitnących łąk, zrębów i upraw. Wśród wielu gatunków znajdziemy okazałe, żółto kwitnące dziewanny. Upodobały sobie siedliska suche a gleby ubogie. W Polsce występuje 8 gatunków dziewanny.  Kwiaty większości z nich są żółte, zebrane na szczycie wysokiego pędu w kwiatostan o kształcie grona lub kłosu. Nasiona posiadają niezwykłą właściwość a mianowicie zachowują zdolność kiełkowania przez ponad 100 lat.

Są to rośliny pospolite. Spośród 8 występujących w Polsce gatunków jedynie dziewanna fioletowa objęta jest częściową ochrona gatunkową.

Szereg gatunków znana jest nam jako rośliny ozdobne uprawiane wokół naszych obejść. W większości są to jednak gatunki obce a spośród krajowych do naszych ogródków trafiają: dziewanna pospolita i wielkokwiatowa.


Trzy spośród krajowych gatunków dziewanny posiadają natomiast właściwości lecznicze. Są to: dziewanna drobnokwiatowa, wielkokwiatowa i kutnerowata.  Surowcem zielarskim są kwiaty. Dobrze ususzone zachowują żółta barwę. Tak przygotowany surowiec zawiera śluzy (do 3%), saponiny, flawonoidy, barwniki karotenowe, do 6% soli mineralnych i szereg innych składników. Z uwagi na swoje właściwości wykrztuśne dziewanna pomaga w leczeniu chorób płuc i górnych dróg oddechowych. Ponadto uśmierza nerwobóle, pomaga przy stanach zapalnych jamy ustnej i gardła, w przeziębieniu, grypie, anginie i szeregu innych dolegliwości.

Dziewannie przypisywano w przeszłości moce magiczne a mianowicie miała chronić przed urokami i złymi duchami. Jej suszonych liści wytwarzano knoty do świec a całe suszone pędu po zamoczeniu w wosku służyły za pochodnie.