Kamienne Mosty są to kamienne umocnienia drogi nad głęboko wciętym przepustem. Nieznana jest dokładna historia ich powstania i przeznaczenia. Prawdopodobnie powstały w okresie międzywojennym bądź na przełomie XIX i XX wieku. Mogły służyć komunikacji pomiędzy istniejącymi wtedy osadami, gospodarce leśnej lub udostępnieniu terenu do polowań.

Pniemy się dalej w górę przez młodnik bukowy. Po kilku zakrętach następny Kamienny Most – jednostronny, po lewej stronie. Most jest nieco obsunięty, co spowodowane zostało przez powalone drzewo. Szlak biegnie dalej przez młode lasy sosnowe, brzozowe i świerkowe.
Po ok. 10-15 minutach wychodzimy na otwartą przestrzeń.

Tuż nad drogą rośnie samotne, rozłożyste drzewo zwane przez miejscową ludność  Szadym Dębem. „Szady" w języku kaszubskim znaczy rozczochrany, powyginany. Przy Szadym Dębie skręcamy w prawo na drogę publiczną Paraszyno – Nawcz.

W tym miejscu możliwe jest zejście w lewo do Paraszyna (ok. 3 ok.) i dalej do Strzebielina (następne 4 km, PKP, PKS, sklepy).

Przed brzeziniakiem skręcamy w prawo w kierunku północno-zachodnim i dalej idziemy szeroką drogą gruntową już w stronę Bożegopola. Nieco dalej po lewej Łąka Szczypiora a po prawej Miot Agnieszki.

                                               
Skąd się wzięły te nazwy? Łąka Szczypiora dzierżawiona była przez wiele lat przez gospodarza o nazwisku Szczypior. Obecnie użytkowana jest przez Koło Łowieckie.
Miot Agnieszki – tą nazwą określa się pagórki porośnięte młodnikiem bukowym. Wiele lat temu w czasie polowania zbiorowego jedna z polujących, Agnieszka, zastrzeliła w tym miejscu dwa dziki. Fakt ten wywarł takie wrażenie na kolegach-myśliwych, że nazwa zachowała się do dziś.

Dalej po prawej stronie dwa małe torfowiska a w pierwszym z nich, jak mówią miejscowi, znajduje się zatopiony czołg. Uwaga!!! Stanowczo odradzamy wchodzenie na torfowisko. Pamiętaj, chodzenie po bagnach wciąga!!!

Czołg wraz ze znajdującą się w nim załogą zatonął pod koniec II wojny światowej. Jadąc po zmroku, nieopatrznie zjechał z drogi i już nie było ratunku.

Niecały kilometr dalej następne historyczne miejsce zwane przez tutejszą ludność Spaloną Leśniczówką.

Przed II wojną światową w tym miejscu stała leśniczówka. Została zniszczona pod koniec wojny. Miejscowi podają dwie wersje wydarzeń: spłonęła od uderzenia pioruna bądź została spalona przez żołnierzy radzieckich. Jeden czort... Miejsce rozpoznasz po starych drzewach owocowych i krzakach bzu. Można odszukać pozostałości po fundamentach.

Opuszczamy szeroką drogę i idziemy prosto tzw. górną drogą. W dole po lewej stronie płynie Jeżewska Struga. Żyją jeszcze ludzie, którzy przed wojną łowili tu pstrągi. Dochodzimy do szerokiej drogi publicznej Bożepole – Jeżewo. Przed skrajem lasu szlak zielony łączy się z czerwonym. Do końca szlaku i stacji PKP w Bożympolu już niecałe pół godziny.