W cyklu „Skrzydlaci mieszkańcy lasów” chcemy przedstawić najbardziej pospolite gatunki ptaków Polski. Pełną listę najliczniejszych gatunków przedstawiliśmy we wcześniejszym artykule.

Tuż za pierwszą dziesiątką z liczebnością ok. 2 450 000 par znalazł się rudzik.

Jest to niepozorny szary ptaszek wielkości wróbla. Wyróżnia się ceglastą lub jak kto woli rudą piersią, skąd zresztą pochodzi jego nazwa. Z wyglądu pomylić go można z muchołówką małą, z którą jest zresztą spokrewniony. Tę wypatrzyć jest trudno, gdyż występuje nielicznie, poza tym skutecznie skrywa się w listowiu dojrzałych buczyn. W rozpoznawaniu rudzika bardzo pomaga jego charakterystyczna sylwetka – wypukła pierś, cienkie i długie nogi, nierzadko lekko opuszczone skrzydła. Prawdę powiedziawszy wygląda nieco pokracznie.

Mimo że jest bardzo pospolity, w lesie trudno go spotkać, gdyż chowa się wśród zarośli i w gęstwinie gałęzi. Łatwiej zauważyć osobniki bytujące bliżej siedzib ludzkich. Z dużą determinacją obserwuje okolicę gniazda, jakby chciał mieć wszystko pod kontrolą. Towarzyszy samicy siedzącej na jajach, umilając jej czas śpiewem i to jakim śpiewem!!! Posłuchajmy

Zdania na temat walorów tego głosu są nieco podzielone - niektórzy uważają, że jest trochę zgrzytliwy, większość jednak obstaje przy tym, że jest perlisty i porównują go do odgłosu pereł rozsypywanych na szkle. Jest bardzo wytrwałym śpiewakiem, śpiewa bardzo długo, nawet po zmroku i śmiało można powiedzieć, że jest tym, który gasi światło. Prawda jest jednak taka, że nie tylko gasi, ale również zapala z rana, bo to właśnie on jako pierwszy jeszcze w porannych ciemnościach rozpoczyna swój perlisty śpiew.

Rudzik jest ptakiem wędrownym, choć coraz częściej pozostaje u nas na zimę. Obdarzony został szczególnymi predyspozycjami do wędrówek – posiada receptory pozwalające na rejestrowanie pola magnetycznego Ziemi i bezbłędne określenie kierunku północ-południe.

Łacińska nazwa rudzika brzmi Erithacus rubecula (L.) zaś angielska robin. Doczekał się też wielu ludowych nazw wśród których najpopularniejszą jest chyba raszka, natomiast ornitolodzy nazywają go Rudolfem.