Marzec to czas zdecydowanych zmian. Dzień staje się zauważalnie dłuższy. 20.03 następuje równonoc wiosenna a tym samym zaczyna się astronomiczna wiosna.

Dłuższe dni i ciepło budzą do życia rośliny. Pierwsze zakwitają leszczyny – ich kwitnienie jest zwiastunem przedwiośnia. Kwiatostany męskie to zwisające kotki, z których wysypuje się pyłek, zaś żeńskie są bardzo niepozorne – mają kształt czerwonych pręcików wystających z pączka liściowego.

Pierwszymi wiosennymi kwiatami są podbiały. To takie wiosenne słoneczka, porastające skraje dróg i rowy. Później pojawiają się: zawilec gajowy, przylaszczka pospolita i kwitnący przed rozwojem liści wawrzynek wilczełyko.

Zakwita olsza czarna – drzewo terenów podmokłych, głównie nadrzecznych.

Po zejściu śniegów i ustąpieniu mrozów w ciepłe dni budzą się mrówki. Mogą pojawić się też pierwsze motyle, błonkówki i inne owady.

U ssaków w zasadzie bez zmian. Sporo natomiast dzieje się natomiast w świecie ptaków. Rozpoczynają się wiosenne powroty i czas godów. Jako pierwsi wracają tzw. migranci krótkodystansowi czyli te gatunki, które zimę spędzają na południu i zachodzie Europy. Niekiedy już pod koniec lutego, tak jak w tym roku, pojawiają się skowronki i żurawie.

Na niebie widać klucze gęsi, ciągnące na swoje lęgowiska w dalekiej północy. Pojawiają się zięby – pięknie ubarwione, pospolite ptaki naszych lasów. Ich melodyjna i pełne ekspresji piosenka bywa określana słowami: „Czekaj, czekaj, coś zrobiła, a widzisz". Równocześnie z ziębami pojawiają się rudziki. Ich perlisty śpiew długo rozbrzmiewa z wierzchołka drzewa, nawet wtedy, gdy jest już ciemno a inne ptaki zamilkły. A czyj głos budzi nas rano? Również rudzika – taki to dzielny śpiewak. Konkurencję ma z każdym dniem większą. W ciszy wieczoru i poranka pojawia się inny wspaniały głos – drozda śpiewaka, zwanego po prostu śpiewakiem. Do tych głosów często dołączają piękne, fletowe gwizdy zimującego u nas kosa. Na otwartych przestrzeniach spotkać można żerującego grzywacza. To największy z leśnych gołębi.

Wczesna wiosna to okres największego zagrożenia pożarami. Może się to wydawać dziwne, ale tak właśnie jest. Dlaczego? Otóż w dnie lasu pozostają jedynie zeschłe liście i trawy, które bardzo szybko wysusza wiosenne słońce i wiatr, czyniąc je materiałem łatwopalnym. Brak natomiast naturalnych czynników ograniczających rozprzestrzenianie się ognia w postaci zielonych traw i krzewinek. Pamiętajmy o tym w czasie wiosennego spaceru po lesie.

Marzec to dla leśników ostatni czas przygotowań do najważniejszej bodajże pracy w roku – sadzenia nowego lasu. Prace te rozpoczynają się niekiedy z końcem marca, ale zasadnicza akcja przebiegać będzie w kwietniu. Wtedy napiszemy więcej na ten temat.

Choć przyroda tego nie zauważy, pamiętajmy 29.03 o zmianie czasu z zimowego na letni.