Zacznijmy może od słupków oddziałowych (fot.1) Na ogół kamienne lub betonowe, rzadziej drewniane słupki znajdują się na skrzyżowaniu linii podziału powierzchniowego. Linie oddziałowe to pasy bez drzew (fot.2), które dzielą kompleksy leśne na oddziały. Numery na słupku to właśnie numery oddziałów. Słupki służą między innymi do lepszej orientacji w lesie. Ściana słupka, na której znajduje się najmniejsza liczba wskazuje nam kierunek północno - wschodni.

Każdy oddział składa się z pododdziałów zwanych również wydzieleniami leśnymi. Tworzą je fragmenty lasu posiadające zbliżone do siebie cechy takie jak wiek, skład gatunkowy, warunki siedliskowe, strukturę warstwową i inne, a także co ważne wymagające takiego samego traktowania gospodarczego. Jeśli spotkamy nacięte drzewo  jak na (fot.3) dowiemy się, że właśnie tu przebiega granica wydzieleń.

Aby leśnik mógł wyhodować zdrowe lasy musi użyć nasion z najlepszych drzewostanów i drzew. W lesie spotkacie się zarówno z selekcją populacyjną gdzie bazą nasienną są najlepsze drzewostany, jak i z selekcją indywidualną kiedy wybieramy z całej populacji korzystnie wyróżniające się osobniki. I tak gdy zobaczycie pomalowane na drzewach żółte opaski o szerokości 10 cm (fot.4) a na drzewach narożnych dodatkowo literkę N to znaczy, że znajdujecie się na granicy wyłączonego drzewostanu nasiennego. Natomiast 5 centymetrowa przerywana opaska, namalowana również żółtą farbą (fot.5) oznacza granicę gospodarczego drzewostanu nasiennego.

Przykładem wcześniej wspomnianej selekcji indywidualnej są drzewa mateczne (zwane dawniej doborowymi) (fot.6)  Każde drzewo mateczne posiada swój numer , który wpisany jest do Krajowego Rejestru Leśnego Materiału Podstawowego BNL. W pobliżu drzewa matecznego wyznacza się 4 drzewa porównawcze i opisuje jasnożółtymi cyframi 1-4 (fot.7)

Zielone opaski na drzewach sygnalizują nam, ze znaleźliśmy się na granicy rezerwatu przyrody (fot.8) w pobliżu możemy natknąć się na tablicę która rozwieje wszelkie wątpliwości (jeśli takowe mieliśmy).(fot.9)

Prawie każde nadleśnictwo posiada ścieżkę edukacyjną. Tu nie mamy uniwersalnego systemu oznaczenia takiej ścieżki. W naszym nadleśnictwie kierunek przebiegu trasy wskazuje swoim skrzydłem stylizowana sowa (fot.10)

Również w wielu kompleksach leśnych są wytyczone ścieżki rowerowe (fot.11)  szlaki piesze (fot.12) i konne.

Jesienią w drzewostanach z przewagą sosny prowadzi się w ściółce poszukiwania pierwotnych szkodników owadzich. Białe opaski na drzewach wskazują granice tzw. partii kontrolnych, na których przeprowadza się te prace (fot.13).

Istotnym aspektem gospodarki leśnej jest produkcja drewna, które pozyskiwane jest w ramach użytków rębnych i przedrębnych, a przy pomocy cięć odnowieniowych, pielęgnacyjnych lub sanitarnych. Drzewa przeznaczone do usunięcia oznacza się farbą często pomarańczową (fot.14,15) bądź zaciosem. W użytkach rębnych (na ogół w drzewostanach starszych) na drzewach spotkacie jeszcze literki symbolizujące klasę jakości. (fot.16) O tym, że znaleźliście się w pobliżu  wycinki drzew, zasygnalizuje wam tablica (fot.17)

Podczas wędrówki możecie natknąć się też na inne tablice:

• tablica wskazująca drogę udostępniona dla ruchu kołowego (fot.18) Nie wszyscy wiedzą o tym, że w lesie możemy poruszać się pojazdami silnikowymi, zaprzęgami konnymi i motorowerami tylko po drogach publicznych i udostępnionych. Wjazd na pozostałe drogi jest zabroniony.
• tablica wskazująca drogę pożarową (fot.19)
• punkt czerpania wody (fot.20)
• tablica kierunkowa do leśnictwa (fot.21)
• tablica uprawa leśna (fot.22)  informuje że na jej teren mogą wchodzić tylko ludzie powołani. Zakaz wstępu na uprawę leśną (młode drzewka do wysokości 4 metrów) obowiązuje nawet gdy nie ma takiej tablicy.

Wszystkim zapaleńcom życzymy efektywnego rozszyfrowania tajemnych znaków. Podzielcie się proszę swoimi wątpliwościami. Jeśli jakiś znak nadal jest dla was zagadką, przyślijcie zdjęcie  pod adres strzebielino@gdansk.lasy.gov.pl z dopiskiem Tajemnicze znaki w leśnych ostępach, postaramy się pomóc.