Pełnia lata, kolejna w kalendarzu fenologiczna pora roku, zwykle obejmuje lipiec, sierpień i początek września. Jest to zatem jedna z dłuższych pór roku. Jej początek wyznaczają kwitnące lipy.

Lipa drobnolistna to ulubione drzewo leśników – jako gatunek domieszkowy podnosi różnorodność i bogactwo lasu, jej opadłe liście znacząco przyczyniają się do powstawania próchnicy a co więcej, przyspieszają rozkład takich liści jak bukowe czy dębowe. Nie do przecenienia jest też miód lipowy, tak często goszczący na naszych stołach.

Lato to czas żniw i dojrzewania. Pojawia się wiele owoców, w lesie to głównie maliny, jeżyny i borówki czernice zwane powszechnie jagodami. Zbieramy je bardzo chętnie, gdyż ich dobroczynne właściwości są nie do przecenienia. Dojrzewa też bez czarny, kolejna roślina z grupy chętnie zbieranych na soki. W lesie pojawia się coraz więcej gatunków grzybów, nie tylko jadalnych, ale również trujących. Nie niszczmy tych, których nie zbieramy, gdyż każdy z nich pełni jakąś funkcję w przyrodzie.

Z każdym tygodniem na polach i w lasach milknie ptasi śpiew. Niektóre gatunki już pod koniec lipca rozpoczną swoją wędrówkę na południe. Z czasem znikną z naszego otoczenia kolejne i kolejne.

Ze złożonych wcześniej jajeczek wylęgają się liczne gąsienice. Przebywają w koronach drzew lub na roślinach zielnych, objadając całe igły i liście. Masowe pojawienie się tych owadów może doprowadzić do całkowitego zniszczenia dużych połaci lasu. W lipcu słychać jeszcze nieustający brzęk owadów, lecz w sierpniu przyroda milknie. Jedynie w ciepłe popołudnia słychać granie świerszczy.

Dnia ubywa a poranki stają się chłodniejsze, spowite delikatna mgiełką. Na trawach i ziołach pojawiają się niebywałe ilości pajęczyn. Zwykle w sierpniu, a nie jak wskazuje nazwa we wrześniu, zakwitają pierwsze wrzosy. Powoli zbliża się jesień.