W dobie licznych problemów nieco zapomnieliśmy o wichurze, która w sierpniu 2017 roku zniszczyła ogromne połacie lasów. Nie ominęła też Nadleśnictwa Strzebielino. Od chwili kataklizmu trwają prace, wcześniej związane z uprzątnięciem zniszczonych drzewostanów, dziś z ponownym wprowadzeniem tam lasu. Robimy to na trzy sposoby: poprzez sadzenie, obsiew naturalny oraz siew sztuczny. O przyjętym sposobie zagospodarowania danej powierzchni decydują lokalne uwarunkowania. W marcu i kwietniu posadziliśmy młode drzewka, teraz przyszedł czas siewów. W tym roku tą metodą planujemy odnowić ponad 8,5 ha lasu.

Siew sosny to nic innego jak naśladowanie natury. Widzimy szereg oczywistych zalet takiego odnowienia lasu. Przede wszystkim siewka nie jest narażona na stres związany z jej przemieszczaniem i sadzeniem a także możliwymi błędami w toku tych prac.  Zdecydowanie łatwiej dostosowuje się do lokalnych warunków.  Nie do przecenienia jest fakt, że roślinka pochodząca z siewu posiada możliwość wytworzenia silnego, przestrzennie rozłożonego korzenia wraz z korzeniem palowym. Taki system korzeniowy lepiej zaopatruje drzewko w wodę, szczególnie w krytycznych momentach np. w czasie suszy.

Drzewko posadzone ręką ludzką z oczywistych względów ma zdeformowany system korzeniowy. Z wiekiem te deformacje tracą na znaczeniu, co obserwujemy patrząc na nasze lasy a one w większości pochodzą z właśnie z sadzenia.

Na każdym metrze bieżącym wysiewany ok. 30 nasionek. Większa liczna siewek na jednostkę powierzchni pozwala w przyszłości wybrać egzemplarze silniejsze i lepiej ukształtowane.  Bez wątpienia jest to też szybszy i tańszy sposób odnowienia lasu.

Dlaczego zatem nie stosujemy go na szerszą skalę? Niestety, nie na każdej powierzchni możemy taki siew wykonać i prawdę powiedziawszy  w Nadleśnictwie Strzebielino stosunkowo niewiele się do tego nadaje. Dużym utrudnieniem jest ukształtowanie terenu – na zboczach wykonanie siewu jest praktycznie niemożliwe. Poza tym musimy unikać powierzchni silnie zachwaszczających się a takich mamy większość. Odnowienia z siewu rosną wolniej a więc łatwo przegrałyby konkurencję z ekspansywnymi chwastami. Wiążą się z tym większe koszty pielęgnacji takich powierzchni przez kilka kolejnych lat. Delikatne siewki mogą nie poradzić sobie z szeregiem czynników jak susza lub nadmierne opady czy choroby grzybowe. Ponadto nasiona mogą być wyjadane przez ptaki. Trzeba też pamiętać, że do obsiewu potrzeba kilkakrotnie więcej nasion niż do wyhodowania sadzonek do odnowienia takiej samej powierzchni.

Siew sosny wykonujemy za pomocą siewników ręcznych. Powierzchnie zostały wcześniej przygotowane poprzez wyoranie bruzd. Jest bardzo ważne, by nasiona trafiły do gleby, gdyż w warstwie próchnicy czy w darni traw nie są w stanie skiełkować i prawidłowo rozwijać się.

Mamy już pewne doświadczenia z lat ubiegłych. W 2010 roku odnawialiśmy w ten sposób zręby w leśnictwach Luzino i Strzebielino. Obecnie są to już młodniki w bardzo dobrej kondycji.