Kojarzona jest zwykle z parkami, przydrożnymi alejami i smacznym miodem, warto jednak wiedzieć, że jest ulubionym drzewem leśników. Jej rola w lesie sprowadza się do kilkuprocentowej domieszki. Nie rośnie byle gdzie, dobrze czuje się na glebach najżyźniejszych, tworząc z dębem i grabem najbogatsze zespoły roślinne zwane grądami. Dlaczego zatem tak bardzo polubili ją leśnicy? Bo doskonale wpływa na glebę, przyspiesza rozkład liści, również innych gatunków drzew, przyczyniając się tym samym do podnoszenia poziomu próchnicy i zasobności gleb. Bardzo ważny jest też fakt, że wzbogaca skład i różnorodność naszych lasów.

Lipa, jak wskazuje nazwa, kwitnie w lipcu i chyba każdy zna ten delikatny i przyjemny zapach. Jej aromatyczne kwiaty zawierają olejek eteryczny, garbniki, śluzy, cukry i witaminy. Są znanym środkiem napotnym, wspomagającym leczenie przeziębień. Ściągają też rzesze owadów a wśród nich pszczoły produkujące smaczny i zdrowy miód lipowy. Z nasion lipy można produkować bardzo dobry olej.

Drewno lipowe jest białe, lekkie i miękkie, o bardzo delikatnie zarysowanych słojach przyrostu rocznego. Nie znalazło szerokiego zastosowania w przemyśle drzewnym, stało się natomiast ulubionym materiałem rzeźbiarzy. To właśnie z drewna lipowego wykonany został ołtarz Wita Stwosza w kościele Mariackim w Krakowie. Drewno lipowe wykorzystywane jest też jako materiał na wyroby tokarskie, zaś z łyka wyplatano maty i plecionki.

W Polsce w stanie naturalnym występują dwa gatunki lipy: lipa drobnolistna (Tilia cordata Mill.) oraz lipa szerokolistna (Tilia platyphyllos L.). Na Pomorzu zdecydowanie częściej spotykamy tę pierwszą.

W starożytnej Grecji była symbolem niewinności i czystości, przez Słowian traktowana była jako drzewo święte. Miała chronić przed piorunami i złymi duchami. Uważana była za drzewo obdarzone pozytywną energią, korzystnie wpływające na zdrowie człowieka Może właśnie dlatego była natchnieniem dla Jana Kochanowskiego, autora fraszki „Na lipę”?

Lipa jest drzewem długowiecznym. Za najstarszą lipę drobnolistną w Europie uważa się okaz rosnący w miejscowości Oberbayern w Niemczech. Wiek tego drzewa szacowany jest na 1200 lat. Najstarszą lipą tego gatunku w Polsce był prawdopodobnie okaz z miejscowości Cielętniki liczący około 530 lat. Niestety został powalony w 2017 roku przez wiatr. Warto wiedzieć, że tak stare drzewa są wypróchniałe w środku a utrzymuje je jedynie cylindryczna obwódka pnia.