Lista aktualności
Grzyby niejadalne
Szacuje się, że w Polsce występuje ok. 5500 gatunków grzybów z czego ok. 1400 gatunków to grzyby jadalne a 200-250 to grzyby trujące. Oznacza to, że prawie 4000 to grzyby niejadalne. Niejadalne dla nas, ale pełniąca jakąś funkcję w ekosystemie. Przyjrzyjmy się niektórym z nich, bo warto choćby nacieszyć oko.
Czernidłak gromadny Coprinellus disseminatus (Pers.) J.E. Lange) to grzyb niewielkich rozmiarów – jego kapelusz osiąga średnicę jedynie 1,5 cm. Jest on koloru jasnoszarego i posiada charakterystyczne bruzdkowania. Jak wskazuje nazwa gatunkowa rośnie w skupiskach, które mogą liczyć kilkaset osobników. Spotkać go można na starych, próchniejących pniakach i na martwym drewnie. Jako jedyny z czernidłaków nie rozpływa się w atramentową maź a jedynie ciemnieje. Co ciekawe, nie jest grzybem trującym a zaliczany jest do grzybów niejadalnych z uwagi na skromne rozmiary i delikatny, nietrwały miąższ. Po prostu przyjęto, że nie warto go zbierać.
Mleczaj wełnianka (Lactarius torminosus (Schaeff.) Gray) jest bliską krewną powszechnie lubianego i poszukiwanego rydza, którego pełna nazwa brzmi: mleczaj rydz. Nasza wełnianka tym się jednak różni od smacznego krewniaka, że po przecięciu wydziela biały sok, natomiast u rydza jest on koloru pomarańczowego. Ponadto nie jest grzybem jadalnym, co więcej, jest grzybem trującym, choć niektórzy utrzymują, że po dłuższym gotowaniu traci trujące właściwości. Czy jednak warto ryzykować, tym bardziej że nabiera gorzkiego posmaku? Mleczaja wełniankę spotykamy w sąsiedztwie brzóz gdyż z korzeniami tego właśnie drzewa tworzy mikoryzę.
Mleczaj chrząstka (Lactarius vellereus (Fr.) Fr.), podobnie jak poprzedni gatunek, nie jest grzybem toksycznym, lecz niejadalnym z powodu gorzkiego smaku. Jak widać na zdjęciu powyżej nie wszystkim to przeszkadza. Jego kapelusze osiągają imponujące rozmiary a ich średnica dochodzi niekiedy do 20 cm. Mleczaj chrząstka dorobił się wielu nazw ludowych wśród których ciekawsze to: chrząszcz, gniewosz, hrózd, świnka, świniara, gruzd.
Pierścieniak grynszpanowy (Stropharia aeruginosa (Curtis) Quél. jak nazwa wskazuje, jest grzybem koloru grynszpanu czyli skorodowanej miedzi. Można go też znaleźć pod nazwą: łysiczka niebieskozielona, bedłka grynszpanowa, pierścieniak opaska zaśniedziała czy pierścieniak niebieskozielony. Jest to typowo jesienny grzyb, jego owocniki pojawiają się od sierpnia do listopada. Literatura nie jest zgodna co do jego przydatności do spożycia – niektórzy autorzy uznają go za grzyb niejadalny, inni natomiast jako przydatny do spożycia po zdjęciu skórki z kapelusza. Czy jednak warto ryzykować?
Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe (PGL LP)
Jesteśmy organizacją z ponad 90 letnią tradycją. Prowadzimy zrównoważoną, potwierdzoną międzynarodowym certyfikatem PEFC gospodarkę leśną na ponad 7,6 mln ha powierzchni naszego kraju. Systematycznie zwiększamy lesistość Polski z 21 proc. w roku 1945 do 29,6 % obecnie. Konsekwentnie realizujemy „Krajowy program zwiększania lesistości”, dzięki któremu do roku 2050 lesistość Polski wzrośnie do 33%. Cechuje nas samodzielność finansowa. Znaczną częścią naszego zysku dzielimy się ze społeczeństwem. Wspieramy m.in.: Budżet Państwa, samorządy terytorialne, Parki Narodowe; organizacje pozarządowe, wspieramy remonty lokalnych dróg oraz inne, ważne dla Państwa przedsięwzięcia.
Nasze profesjonalne działania oraz wieloletnie doświadczenie w połączeniu z wiedzą i odpowiedzialnością za powierzony nam majątek są gwarancją bezpieczeństwa ekologicznego Polski.
PRACUJEMY W ZGODZIE Z NATURĄ!
