Grzyby to obok owadów druga pod względem liczebności grupa organizmów żyjących na ziemi. Do tej pory poznano prawie 100 tys. gatunków, lecz szacuje się, że może ich być nawet milion. A ile znamy i wkładamy do koszyków w czasie grzybobrania? Załóżmy, że przeciętny grzybiarz zbiera kilkanaście gatunków. Spróbujmy zatem poznać kilka następnych. Dziś przedstawimy te, które możemy spotkać w lesie w okresie zimowym. Wiele z nich swym wyglądem grzybów w powszechnym rozumieniu nie przypomina.

Przy takiej mnogości i różnorodności gatunków pojawiają się problemy z oznaczeniem gatunku, dlatego niekiedy warto ograniczyć się jedynie do określenia nazwy rodzajowej. Tak właśnie zrobiono z przedstawionym powyżej pięknorogiem. Innym ciekawym zagadnieniem są ich nazwy, ale o tym napiszemy nieco poniżej.

Na początek przedstawiamy ucho bzowe. Inne jego nazwy to: uszak bzowy, grzyb brzozowy, judaszowe uszy, uszak judaszowy czy ucho judaszowe. Nazwa sympatyczna i wiele mówiąca – grzyb ten wyglądem przypomina małżowinę uszną a najczęściej rośnie na bzie czarnym. Występuje też na innych gatunkach drzew i krzewów. Jest gatunkiem kosmopolitycznym – spotkać go można na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy, gdzie jak wiadomo brakuje drzew i krzewów a w szczególności bzu czarnego. Spotkać go można przez cały rok. Chyba najbardziej zaskakującym jest fakt, że jest to grzyb jadalny, u nas mało popularny, ceniony natomiast w kuchni chińskiej i japońskiej.

Innym gatunkiem spotkanym na styczniowym spacerze jest kisielec kędzierzawy. Faktycznie, wyglądem swym raczej przypomina czarny kisiel niż grzyba w powszechnym rozumieniu. Za młodu jest szary, kulisty lub miseczkowaty, później mózgowato-pofałdowany przybiera barwę czarną. Występuje przez cały rok, choć najlepiej czuje się w czasie wilgotnej pogody jesienno-zimowo-wiosennej. Rośnie na obumarłych gałęziach i pniakach drzew liściastych. Zbierać go nie należy, gdyż nie jest jadalny.

Innym ciekawym grzybem jest pruszyk brudzący. Spotkać go można głównie na dębach a niekiedy też na grabach i wiązach. Owocniki początkowo są kuliste, z czasem otwierają się ku górze, tworząc połyskliwe, czarne powierzchnie. Jest niewielki - osiąga średnicę 1-5 cm. Literatura podaje, że jest to grzyb jadalny.

I na koniec przedstawiamy gatunek, który swym wyglądem grzyba w powszechnym rozumieniu nieco przypomina, choć w systematyce figuruje jako grzyb workowaty. Mowa tu o piestrzenicy kasztanowatej. Spotkać ją można w lasach sosnowych, często na zrębach i uprawach, choć pospolita nie jest. Pojawi się wkrótce, w marcu, a owocniki będą widoczne do maja. Ciekawostką jest, że owocniki tego grzyba mogą pojawiać się co kilka lat a grzybnia zanika i pojawia się ponownie. Jest grzybem trującym. Może być mylona ze smardzem jadalnym. Ten z kolei grzyb objęty jest ochroną gatunkową, więc i tak zbierać nie należy.