Lasy Państwowe są dobrem narodowym i ogólnodostępnym. Nie musimy kupować biletów wstępu, nie musimy posiadać licencji na zbiór jagód czy grzybów. Zawsze możemy wybrać się tu na spacer, rower czy piknik. Na odwiedzających czekają leśne parkingi, miejsca odpoczynku, szlaki piesze i rowerowe, ścieżki edukacyjne i inne udogodnienia. To sporo zważywszy, że nie wszędzie tak jest i nie zawsze tak było.

Przebywając w lesie musimy być jednak świadomi pewnych ograniczeń.

Nie na wszystkie drogi możemy wjechać swoim autem. Ustawa o lasach mówi, że w lesie wolno poruszać się jedynie drogami publicznymi oraz leśnymi, które oznakowane są stosownymi tablicami. W praktyce większość dróg biegnących przez las nie jest udostępniona dla ruchu pojazdami silnikowymi, zaprzęgowymi i motorowerem. W szczególności nierozsądne i niezrozumiałe jest wjeżdżanie na drogi zabezpieczone szlabanem, nawet jeśli jest on chwilowo otwarty.  Samochód powinniśmy pozostawić  w miejscach oznakowanych, a tych ciągle w lasach przybywa. Powyższe ograniczenia nie dotyczą rzecz jasna osób niepełnosprawnych bądź biorących udział w akcjach ratunkowych. Rozsądny człowiek nie potrzebuje kodeksów i przepisów, by zachowywać się w lesie porządnie i nie szkodzić.

Będąc w lesie nie puszczajmy luzem psów. Z jednej strony mogą zaatakować i poranić leśne zwierzęta, w szczególności ich młode, z drugiej zaś same mogą doznać szkody. Zdenerwowana  locha czy łania nie zawaha się zaatakować naszego pupila w obronie swego potomka. Poza tym swobodnie biegający pies może natknąć się na padłe zwierzę i zarazić groźną chorobą (co rusz docierają informacje o wściekłych nietoperzach).

A my sami jak powinniśmy się zachowywać? Można napisać: przyzwoicie i na tym zakończyć. Rozwinę to jednak nieco. Mimo dogodnej ustawy wciąż wielkim problemem pozostaje zaśmiecenie. Czy do przyjemnych należy wędrówka po zaśmieconym lesie? Zabierzmy opakowania i odpady do domu, a nasz kolejny pobyt w tym miejscu z pewnością będzie przyjemniejszy. Nie hałasujmy. Wielu przyjeżdża do lasu posłuchać szumu drzew, śpiewu ptaków lub po prostu po ciszę. Uszanujmy to i nie zachowujmy się jak potomkowie wandali. Niestety na terenach leśnych niemożliwe jest biwakowanie w dowolnym miejscu. Z zazdrością patrzymy na inne kraje, gdzie można cieszyć się nieograniczonym dostępem do dóbr natury, ale to temat na osobne rozważania. Kodeks Wykroczeń nie zezwala też na rozniecanie otwartego ognia w odległości 100 m od lasu. Pamiętajmy o tym szczególnie w okresie suszy, albo zapytajmy  miejscowych leśników o specjalnie do tego przygotowane miejsca. Nie niszczmy roślin, nie łammy gałęzi. Wszystko co nas otacza pełni jakąś funkcję a my niechcący możemy np. zniszczyć rzadką roślinę czy grzyba. Z pewnością tego nie chcemy.

Ograniczeń, z jakimi możemy spotkać się w lesie jest więcej. Zainteresowanych odsyłam do lektury Ustawy o lasach, Ustawy o ochronie przyrody i Kodeksu wykroczeń. Nie ulega jednak wątpliwości, że rozsądny człowiek nie potrzebuje kodeksów i przepisów, by zachowywać się w lesie porządnie i nie szkodzić.